ηλιοκέρεος

ο ή ηλιοκηρίο, το βοτ.

αγγειόσπερμο δικότυλο κακτώδες φυτό.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. νεολατιν. heliocereus < helio- (πρβλ. ηλιο-*) + cereus (πρβλ. κηρίο)].